Was de bekende filosoof en Nobelprijswinnaar Albert Camus een centrist die een hekel had aan mensen die opkomen tegen discriminatie?
Nee, eerder het tegendeel. Maar Bas Heijne herschrijft de geschiedenis graag.
In de @nrc_nl krijgt Heijne dit weekend een groot artikel waarin hij mag vertellen over zijn liefde voor Albert #Camus.
En dat artikel is slecht genoeg om een draadje aan te spenderen
2/7
Veel mensen zien Bas Heijne als onfeilbare intellectueel, een zachte, progressieve stem van redelijkheid temidden van geschreeuw en gedruis.
Ik ben er zeker van dat hij meer boeken leest dan ik, en hij kent in elk geval veel dure woorden. Maar laat me eens een vraagteken zetten bij het woordje "progressief".
3/7
Keer op keer weet Bas Heijne engagement namelijk te depolitiseren als iets schattig naïefs wat ongelukkig maakt, en weet hij zijn hekel aan zijn (fantasieën over) "identiteitspolitiek" overal doorheen te fietsen.
Met Camus heeft het weinig te maken. Zijn artikel gaat over Bas zelf.
4/7
Bas Heije bestaat het in zijn stuk om de existentiële twijfel der jaren 60 tegenover het denken over identiteit "van het ik-tijdperk" te zetten, en dat laatste dan polarisatie te noemen.
Niet beseffend dat t vrijwel hetzelfde is.
Heijne wil kennelijk niet beseffen dat existentialisme nu juist het ik-tijdperk inluidde, en dat "identiteitspolitiek" ofwel intersectionaliteit nu juist teruggrijpt op de groep & de gelaagde onderdrukking die het individu als lid van meerdere groepen ervaart.
5/7
En serieus mensen. Is onze tijd nu werkelijk gepolariseerd door mensen die zelf hun gender bepalen of die geen racisme wensen?
...Of misschien toch eerder door de andere kant?
En Mei 68 was niet zo gepolariseerd als onze tijd??
Sure...
6/7
Dat Heijne schrijft dat Camus liever onbewust was geweest is ook al zoiets.
Camus schreef zelf echter dit:
"Droefgeestige mensen hebben twee redenen voor hun droefgeestigheid. Ze leven in onwetendheid, of ze hopen."
7/7
Maar de grootste zonde van Heijne is dat hij Camus als iemand als hijzelf omschrijft:
als een centrist.
Albert Camus was juist een radicaal, die kalme tevredenheid als zelfgekozen stompzinnigheid opvatte.
Camus schreef trouwens deze profetische woorden:
"En iedereen zegt dan: het was een zwakkeling, een idealist, of een heilige. Een grootheid die beledigt, moet men wel kleineren."
@Grutjes tsja. Bas heeft last van waar heel veel oude witte mannen last van hebben: veel te lang veel te weinig tegenwerking gehad en opeens de wereld aan zich voorbij zien gaan. En als je dan niet kunt duiden zonder de skills jezelf in perspectief te zetten, krijg je dit.